Ajnštajn je zaključio da je perspektiva jednog, ispravna koliko i perspektiva drugog čovjeka. Bilo koji trenutak je nečija sadašnjost ili prošlost. Dakle, razlika između prošlosti, sadašnjosti i budućnosti nije stvarna. To je nešto što samo postoji u oku posmatrača. Što se samog vremena tiče, ta razlika je iluzija, objašnjava ugledni svjetski fizičar dr Brajan Grin, u ekskluzivnom intervijuu za Portal Analitika.
Dr Brajan Grin je naučnik bez kojeg se nijedna emisija o univerzumu, kosmosu, putovanju kroz vrijeme i drugim uzbudljivim segmentima svijeta koji nas okružuje, ne može realizovati. CNN, NBC, ABC, Time i drugi svjetski mediji, utrkuju se da ugoste ovog nadaleko poznatog fizičara, koji na krajnje zavodljiv način uvodi gledaoce u svijet nauke. Objavivši nekoliko knjiga poput Elegantni kosmos, Skrivena stvarnost i Tkanje svemira, čiji tiraž se broji milionima, Grin je bio finalista za osvajanje prestižne Pulicerove nagrade, 2008 godine. (Pogledajte promociju njegove imisije na linku:)
Grin je gostovao u poznatim emisijama poput - Dejvid Leterman Šou i Veče sa Konanom O Brajanom, gdje humor - naizgled strogog naučnika - nije izostao. Koosnivač je Svjetskog festivala nauke i redovni profesor na Kolumbija Univerzitetu u Njujorku.
Zbog svog umijeća da najkomplikovanije koncepte iz svijeta fizike i matematike objasni širokom auditorijumu, Brajan Grin je nerijetko kontaktiran čak i od strane holivudskih režisera za pomoć u pisanju scenarija za naučno-fantastične filmove. Ono što ga je uvrstilo na listu najpoznatijih naučnika na svijetu je to što će vas uvjeriti da – ne morate biti Ajnštajn, da biste razumjeli Ajnštajna.
Ekskluzivno za Portal Analitika, Brajan Grin priča o putovanju kroz vrijeme, matematici, Bogu...
ANALITIKA: Da li možete, u kratkim naznakama, objasniti našim čitaocima što zaista predstavlja Teorija struna čiji ste pobornik unazad dvadeset godina?
GRIN: Osnovna ideja Teorije struna je da se ostvari san Alberta Ajnštajna, da postoji jedinstvena teorija fizike, jedna ideja, temeljno polazište, kako bi mogli opisati velike stvari - zvijezde, galaksije i male stvari - molekule, atome, čestice i sve između. Teorija struna pokušava ujediniti sve zajedno i uvesti novu ideju da, u srcu materije koju znamo, osim molekula, atoma, protona, neutrona i elektrona, postoje - kvarkovi. Nadalje, unutar tih čestica nalazi se nešto drugo.
A to nešto je - tanana nit energije; struna - kao nit. I baš kao kada dotaknete muzički instrument – recimo, violinu ili violončelo - vibracijom se proizvode različiti muzički tonovi. Male strune vibracijom ne proizvode različite muzičke tonove, već različite vrste čestica. To bogatstvo koje dolazi iz svijeta čestica sastavlja planete, zvijezde i galaksije. Sve to dolazi iz različitih vibracija jedne jedine strune, i to je način na koji ova teorija ujedinjuje sve zajedno.
cijeli intervju procitaj te na portalanalitika.me
